De Olympische marathon van Londen 2012: Hakuna Matata - De wandeling na de marathon

Geschreven op 12 augustus 2012.

De wandeling na de marathon 

M’n wandeling ging eerst over de Lambeth Bridge dat aan de andere zijde van het Parliament ligt. Aan de overkant van de Thames kun je prachtige foto’s nemen van het hooggotische parlementsgebouw. In de Thames lag ook een ponton met de vijf ringen van de Olympische Spelen (blauw, zwart, rood, geel en groen). Daar heb ik een fotootje van me laten nemen dat alles in één flits uitdrukt en ook veel voor mij betekent. Van het fotootje is het volgende af te leiden: de gelegenheid (Olympische Spelen vanwege de vijf Olympische ringen), de locatie (Londen, d.m.v. het karakteristieke Parliament) en een zonovergoten relaxte dag (weergegeven door een heel relaxte Barkey die losjes tegen de kademuur leunt).

M’n wandeling vervolgde ik over de Westminster Bridge over Parliament Street en Whitehall naar Trafalgar Square. Daar staat een ander karakteristiek beeld. Het is het beeld van de Britse admiraal Horatio Nelson die bij de Slag van Trafalgar (70 km ten noordwesten van Gibraltar) de gecombineerde vloot van Spanje en Frankrijk (Napoleon) in 1805 versloeg. Daardoor werd Engeland op zee definitief de bovenliggende partij en kon zo over de volgende ruim 100 jaar een wereldrijk uitbouwen. Pas bij het inzoomen op het beeld zag ik dat de rechtermouw was vastgespeld op de borst van zijn uniform. Dit had een reden: zijn rechterarm was verbrijzeld door een musketkogel toen hij in juli 1797 een galjoen van de Spaanse Zilvervloot wilde buitmaken in de haven van Santa Cruz op Tenerife. Dit was voor de arme man overigens niet zijn enige fysieke ongemak. Volgens info op Wikipedia had hij in 1794 bij een gevecht in Corsica het zicht in zijn rechteroog verloren, leed aan periodieke koortsen als gevolg van malaria die hij tijdens zijn diensttijd in het Caraïbisch gebied had opgelopen en was hij als zeeman de meeste tijd zeeziek. Beroepstechnisch lijkt mij dat overigens een niet erg praktische aandoening.

Na Trafalgar Square wandelde ik over The Mall, de ruim 1 km lange boulevard van Trafalgar Square naar Buckingham Palace. The Mall was een belangrijke locatie voor de marathon. Hier was de start en finish van de marathon, maar alleen publiek met een kaartje en genodigden hadden daar toegang. Ook hier werd ijverig alles weer in normale staat teruggebracht. Bij toeval kwam ik bij het paleis aan op het moment dat de wacht werd gewisseld. Een peloton traditionele Britse soldaten met rode uniform en hoge zwarte bontmutsen marcheerde van het paleis weg over The Mall. Mijn wandeling was bijna voorbij. Ik liep nog door het fraaie Green Park met al zijn lange lanen en picknickende mensen naar metrostation Green Park en het korte maar fantastische weekendbezoek aan Engeland zat erop.

Om maandagochtend om kwart voor zeven werd ik in m’n hut op de veerboot gewekt door een vriendelijke vrouwenstem die zei: “Goedemorgen dames en heren. Het is nu kwart voor zeven. Over een uur leggen we in Hoek van Holland aan. In ons restaurant op het tiende dek staat voor u het ontbijtbuffet gereed. We hopen dat u van deze reis heeft genoten en hopen u in de toekomst weer op een van onze veerboten te mogen begroeten”. Helaas het was nu allemaal echt voorbij. Een nieuwe werkweek wacht…

Raymond

Tags: Overig