De Two Oceans Run: een fraaie ultraloop over het Kaapse Schiereiland - De dagen na de Two Oceans Run

Geschreven op 03 april 2010.

Artikelindex

Pagina 5 van 5

De dagen na de Two Oceans Run

De week daarna heb ik een doevakantie gehouden in een buiten Kaapstad. Binnen Kaapstad is de Victoria & Alfred Waterfront, een herontwikkeld gezellig havengebied met veel restaurants en veel luxewinkels. Bezienswaardig zijn ook het Aquarium met zijn twee meter lange witte haaien. Wat een kille meedogenloze uitstraling hebben die witte haaien! Het zijn met recht moordmachines. Met name die grote tanden in zijn bek geeft een witte haai dat negatieve imago. Het lijkt net of een witte haai continu een lelijke grimas trekt.

Een ander bezienswaardigheid is het Kasteel van Goeie Hoop. Voor Nederlandse toeristen is dit een echte aanrader. Je ziet daar in vogelvlucht de historie van Zuid-Afrika in een mooie expositie weergegeven. De expositie bevat informatie over de oorspronkelijke bevolking (Khoina), de Portugese ontdekkingsreizigers, de VOC met de Nederlandse kolonisten, de Engelse kolonisatieperiode en de Boerenoorlog (1899 – 1902).

Een bezoek aan een township is ook een onderdeel dat in een bezoek aan Kaapstad eigenlijk niet mag ontbreken. Het is wel een ontnuchterende ervaring. Een bezoek aan het Robben Eiland is ook een must, maar dan moet de zee een bezoek wel toelaten. Helaas was dat in mijn week niet het geval. In plaats daarvan heb ik wel een boottrip buiten de haven gemaakt. Vanaf de waterzijde is de aanblik van de Tafelberg erg fraai.

Een andere aanrader is de white shark dive bij een paaiplaats van haaien vlakbij Gansbaai. Je wordt dan met enkele anderen in een duikpak in een metalenkooi gestopt en buiten de boot in zee gedropt. De haaien worden dan naderbij met visaas gelokt. Het is de bedoeling dat deze pitbul-guppen heel dicht langs de kooi zwemmen en zo nu en dan in het traliewerk bijten. Dat schijnt een nogal indringende gebeurtenis te zijn. Helaas ging ook mijn White shark dive vanwege ruwe zee niet door.

Buiten Kaapstad zijn het bezoek aan het Kaaps Schiereiland met het Kaaps Nationaal Park en een boottrip naar twee eilandjes mudvol met zeerobben een aanrader. Even buiten Kaapstad ligt een wijngebied (Stellenbosch) waar de vermaarde Zuid-Afrikaanse wijnen vandaan komen. Ik heb het wijnlandgoed Kanonkop bezocht. Tezamen met een Zuid-Afrikaan heb ik nog een vrij verre binnenlandse trip gemaakt naar Oudtshoorn (ca 450 km ten oosten van Kaapstad). Onderweg hebben we een warmwaterbron in Montagu bezocht en bij Oudtshoorn de Cangogrotten. Dit zijn zeer fraaie druipsteengrotten. Ook een bezoek aan de Cango Wildlife Ranch is de moeite waard. Het is een feite een prachtig verzorgde dierentuin waarbij de nadruk op katachtigen (luipaarden, jachtluipaarden, tijgers en leeuwen) liggen. Verder is het aardig om bij Oudtshoorn een struisvogelboederij (Ostrich Farm) te bezoeken. Je krijgt daarbij uitleg over allerlei wetenswaardigheden van een struisvogel. Een aardig onderdeel zo’n het bezoek is een struisvogelrace. Bezoekers tot maximaal 75 kg kunnen onder begeleiding een rit maken op de rug van een struisvogel.

Mijn looptrip naar Zuid-Afrika kende drie looponderdelen. Het laatste onderdeel betrof de marathon van Rotterdam. Dat klinkt gek, maar vanwege het aansluitend tijdsschema tussen mijn aankomst in Brussel (7.55 uur) en de start van de marathon (11.00 uur) was dat haast een natuurlijk gegeven. Om vijf voor elf stond ik op de Coolsingel, weliswaar helemaal achteraan het deelnemersveld maar toch, ik stond er. De marathon ging boven verwachting. Ik ging van start met het idee dat het al mooi zou zijn als ik tussen 4.15 en 4.30 uur zou finishen. Het werd 3.36.47. Het resultaat is haast onbegrijpelijk als ik naar de voorafgaande week kijk. Ik was in een warm land, had daar een week lang rondgeslenterd met m’n fotocamera. Daar krijg je bepaald geen snelle benen van. Verder had ik fiks slaaptekort opgelopen. De laatste twee nachten had ik zelfs maar drie uur geslapen. Voorts had ik bijna een etmaal in een krappe vliegtuigstoel gezeten waardoor mijn benen bewegingsarmoede hadden gekregen. En -last but not least- had ik een etmaal lang op vliegtuigvoer geleefd. Ook niet ideaal te noemen. Ik moet zeggen dat het prima loopweer was: overwegend bewolkt, geen zon, 11 graden met wat wind. Met dit resultaat was ik meer dan tevreden.

Deze marathon beschouwde ik als de afsluiting van mijn looptrip naar Zuid-Afrika. Maar deze afsluiting was eigenlijk meer, het voelde aan als een bekroning. En wat voor een! Gelukkig worden in de zuidelijke staten van Afrika en in Zuid-Afrika zelf nog verschillende andere prachtige lopen georganiseerd. De Comrades Runs is er een van en de Victoria Falls in Zimbabwe is een andere. Ik kom dus zeker nog minimaal een keer terug. Daarom zeg ik: Suid Afrika, hartlik dankie vir die gasvryheid en sekerlik tot siens!

Raymond

Link naar foto-album Two Oceans Run

Link naar foto-album Zuid-Afrikareis 2010