De Witte Madam van Kasterlee

In het Belgische Kasterlee, ca 30 km ten zuiden van Tilburg, wordt sinds 2004 een fraaie landschappelijke loop georganiseerd: de marathon van Kasterlee. Naast deze loopafstand kunnen lopers ook een halve marathon doen. Het parcours van de hele marathon is twee maal het parcours van de halve marathon. Het parcours is erg fraai. De lopers gaan eerst een goede kilometer door de bebouwde kom om daarna snel terecht te komen op de zandwegen en zandpaden langs weiden en akkers en door de bossen. Het is voor met name de landschappelijk ingestelde loper een aanrader.

Een goede loopmaat van me uit Belgisch Limburg, Lowie, had deze marathon vorig jaar al eens gedaan en had me gewaarschuwd voor natte stukken van het parcours. Ik besloot daarom m’n trailschoenen mee te nemen om zo droog mogelijke voeten te kunnen houden. Tijdens het lopen bleek dat een gelukkige keuze te zijn, want op bepaalde delen van het parcours in de bossen waren de plassen inderdaad talrijk. Van een van de marathonlopers hoorde ik dat het parcours een week geleden heel nat was geweest. Daarna volgde gelukkig een vrij droge week hetgeen de beloopbaarheid van het parcours zeer ten goede kwam.

P1260356  P1260364 
 P1260394  P1260395

Als marathontoerist neem ik altijd een fotocamera mee. En wederom was het dankbaar werk om een marathon fotografisch vast te leggen. Het was heel rustig herfstweer, vrijwel windstil met een lichte nevel die over de velden hing. Het is zo’n typische einde-van-het-jaar-dag. De natuur gaat in ruste om over enkele maanden weer tot leven te komen. Toch mag ik zeggen dat ook een marathon op een grijze najaarsdag zijn charmes heeft. Het is weer eens iets anders dan zonneschijn. Seizoenswisselingen zijn sowieso erg fraai. Je ziet ook de daarbij behorende bijzonderheden en je wordt zo ook meer bewust van de jaarcyclus van de natuur. Bij herfst denk ik aan verkleurende bomen, vallend blad, paddenstoelen, de laatste bloeiende bloemen en de grote vogeltrek. De herfst heeft vaak een wat mystieke sfeer. Met name in de bossen en bij het geboomte op het vrije veld. De silhouetten van voorwerpen in de verte zijn door de vele waterdamp in de lucht grijzer, of lossen zelfs vrijwel geheel op in de nevel. Dit alles zag ik terug bij deze marathon.

De mystiek op deze marathon werd nog eens verhoogd door de tekst en afbeelding die ik op een vrachtwagen zag staan van de plaatselijke brouwerij: De Witte Madam. Dit is een vrij intrigerende tekst die de fantasie prikkelt. Toen ik dit zag, maakte ik er subiet een foto van tot grote hilariteit van lopers om me heen. De Witte Madam… wat moest ik me daarbij voorstellen? Het klonk haast als een strenge meesteres met een striemend zweepje.

Een andere denkrichting die ik bij De Witte Madam kreeg was die van de Witte Wieven (= witte vrouwen) uit oudgermaanse sagen die in Duitsland en in Noord- en Oost-Nederland de ronde doen. Ikzelf kom van oorsprong van de Veluwe en dit gebied is een van de kerngebieden van de Witte Wieven. Mijn vader heeft me als kleine jongen wel eens sagen hierover verteld. Volgens de sagen zwierven de Witte Wieven vaak ’s nachts over de heide rond, met name als de maan scheen en mistbanken laag aan de grond hingen. In de sagen waren Witte Wieven witte, doorschijnende wezens uit de onderwereld, die de mensen proberen te verlokken om met hen mee te gaan om hen vervolgens voor eeuwig te doen verdwijnen. Een Wit Wief kon net als de oudgermaanse Lorelei een femme fatale zijn.

Los van voorgaande bespiegelingen hoeft achter de naam De Witte Madam in principe geen bijzondere geschiedenis of betekenis schuil te gaan. Belgische biermerken hanteren wel vaker bijzondere, humoristische namen. Ik denk nu even aan: Straffe Hendrik, Moeder Overste, Deugniet, Duvel, Mort Subiet, Brugse Zot, Bachus, Kwak, De Verboden Vrucht, Delirium Tremens of Delirium Christmas, Dikke Mathilde, Dulle Griet enz. enz. In dit rijtje namen past De Witte Madam heel wel bij. Zelf ben ik een groot liefhebber van Belgische bieren en ik nam me daarom voor om na afloop van de marathon dat witte madammeken eens uit te proberen. Zou het een ‘femme fatale’ zijn of een ‘femme formidable’? En was het een witbier of een blond bier? Ik had er nog geen idee van. Dat zou later wel blijken, maar eerst moest nog gepresteerd worden.

P1260406  P1260417 
 P1260420  P1260531
 P1260534  P1260566

Het lopen ging op zich heel relaxed. Wel was ik steeds om me heen aan het kijken voor mooie fotoshots. Een paar zaken van het parcours zijn het vermelden waard. Het betreft met name de bonte herfsttooi van de bomen. Zo stond eens langs weerszijden van een weg een rij uitgelopen boomstronken van Amerikaanse eiken. De uitlopers waren ongeveer manshoog en de bladeren waren vuurrood van kleur. Het daglicht scheen door het blad heen. Dat had als effect dat het blad van onderaf gezien haast de kleur had van een rode Chinese lampion. Een stuk verderop waren eveneens Amerikaanse eiken, maar deze waren wat hoger en overdekten het pad geheel. Het blad was oranje van kleur en dit gaf de loper het gevoel alsof hij door een nauwe oranje tunnel liep. Erg fraai allemaal. Beuken en lariksen (een naaldboom die ’s winters kaal wordt) kunnen ook heel mooi dieporanje verkleuren en een prachtig egaal bladeren- of naaldentapijt neerleggen. Esdoorns worden ei-geel en eiken zitten wat kleurstelling betreft tussen een esdoorn en een beuk in. Tussen de loofbomen stonden weer verschillende soorten naaldbomen, met ieder weer een eigen tint groen. Plaatselijk was het een heel fraai meerkleurig kleurenpalet van bladeren en naalden. Halverwege de ronde kwamen we door een naaldbos. De lucht was er vochtig en hing er een prettige kruidige naaldbomengeur. Ook waren er diverse paddenstoelen te zien.

Ook het open veld bood op verschillende plaatsen een mooie doorkijk. Op vrijwel alle akkers (ook enkele arealen na) was het maïs van het veld gehaald en staken alleen de overgebleven maïsstoppels nog boven de grond uit. Wat ik markant vond, was de nog frisgroene kleur van de weilanden waar plaatselijk nog koeien in rondliepen. Voor midden november had ik voor het gras toch wel een donkerder, grijzere kleur groen verwacht.

P1260569  P1260431 
 P1260479  P1260689
 P1260584  P1260486

Een andere bijzondere plek betrof de vissentrap in de zijloop van het riviertje de Kleine Nete. Over een lengte van ca 50 meter gaat de rivier een meter omlaag, maar dan wel trapsgewijs met ‘treden’ van ca 10 cm hoogte en enkele meters lengte. De hoofdstroom was spiegelglad water waarin de boomtoppen fraai weerspiegelden. De lopers moesten aan de overkant komen via een smalle boogbrug. Aan die brug hing een spandoek met daarop een tekst in sappig Vlaams “Ga kunt da”.

De organisatie van deze marathon was boven verwachting. Kasterlee is geen stad maar een wat groter dorp. Desondanks was de marathon heel professioneel georganiseerd. De startnummers konden worden afgehaald in een sporthal waar ook een douchegelegenheid was. Bij de start en finishlocatie was een grote feesttent neergezet, zodat ook de toeschouwers warm konden staan en hun natje en droogje konden halen. De tijds- en beeldregistratie was bijzonder. Ik ben nog nooit op een marathon gestart waar een vliegende camera (een mini helikopter met vier propellors: een zogeheten quadrocopter) rondvloog. Een ander nieuwigheid betrof de finishregistratie. De finishpoort was voorzien van een scherm waarop de namen en tijden van de vier laatst gefinishte deelnemers stonden aangegeven met daarnaast de plaats in het algemeen klassement. Verder waren twee getallen op het scherm aangegeven in een blauw en roze vlak. De getallen tezamen vormden het getal van de laatst gefinishte deelnemer. Het heeft even bij mij geduurd voordat ik doorhad wat die getallen in het blauwe en roze vlak nu eigenlijk betekenden. Later realiseerde ik me dat het vast te maken zou hebben met de kleur sokjes die de deelnemers in hun prille jeugdjaren wellicht hebben gedragen en het totaal aantal gefinishte sexegenoten in deze twee klassementen. Ook de animatie bij de start en tijdens het parcours was goed. De plaatselijke fanfare had een overdekt podium bij de start/finishlocatie en langs het parcours waren op diverse plaatsen dj’s of bands in piramidetenten actief, speelde er een strijkorkest in een grote huifkar, en waren twee muzikanten, De Boerkes van Beerse (twee broers met een speelorgel, trekharmonica en drumstel) aanwezig. Verder werd de startceremonie opgeluisterd met een grote confettikanon en een apparaat dat veel stoom of bevroren lucht produceerde. Kortom, men had er veel werk van gemaakt. Heel veel dank daarvoor!

P1260610  P1260659 
 P1260635  P1260781
 P1260814  P1260830

Ook kan ik m’n waardering uitspreken voor de inrichting van de verzorgingsposten. Deze beschikten niet alleen over water, cola of sportdrank, maar steevast ook over bananen en sinaasappels. Ik heb tijdens deze marathon maar een keer een eigen energiereep hoeven te gebruiken om te voorkomen dat ik een energietekort zou krijgen.

Met een tijd van 4:32:46 kwam ik over de finish en bezette daarmee plek 338 in het algemeen klassement van in totaal 414 finishers. Bij de halve marathon waren in totaal 1.125 personen gefinisht. Ik was ergens wel wat verrast door m’n niet al te snelle tijd op de marathon. Mijn indruk was dat ik ondanks de ruim 600 foto’s die ik onderweg had genomen, toch behoorlijk had doorgelopen. Maar goed, de grond van het parcours was plaatselijk nogal nat en glad geweest en ik heb vele malen stilgestaan om te kunnen inzoomen bij het fotograferen. Dat heeft ook wel wat tijd gekost. De snelste tijd bij de heren was overigens 2:35:09 en bij de dames 3:13:33.

P1260883  P1260929 
 P1260939  P1260948

Het beste bewaar ik altijd voor het laatst. Dat is het ‘beloningsbiertje’ na de marathon. Het is een traditie die ik al jaren in ere houd en ook nog vele jaren in stand hoop te kunnen houden. Met Lowie, de eerdergenoemde loopmaat uit België met wie ik in mei 2014 de 180 km lange Nemea – Olympia Ultramarathon in Griekenland hoop te doen, ben ik een kroeg binnen gegaan om de Witte Madam te kunnen proeven. Dit bier is een goudblond dubbel gegist bier van 8,5% en smaakt voortreffelijk. Die Witte Madam is voor mij een echte Femme Formidable!

Raymond

Link naar fotoalbum

contentmap_plugin

Tags: Landschappelijke marathons