De marathon van Hong Kong

Artikelindex

Als vrij geregelde marathonloper heb ik op een keer na, altijd dichtbij huis gelopen, dat wil zeggen ‘in Europa en omstreken’. Door toeval bood zich een gelegenheid aan om eens ver van huis te gaan lopen: in Hong Kong. Met clubgenoot Jeroen K. met wie ik al vier eerdere en veelal loodzware marathons had gelopen, nodigde mij vorig jaar uit om samen de marathon van Hong Kong te gaan doen. Jeroen had een aanstelling gekregen aan de universiteit van Hong Kong en woonde daar nu tezamen met zijn vriendin Barbara in een ruim appartement op de campus van de universiteit. Ik had niet veel tijd nodig om hierover te beslissen. Hong Kong, wat moet je daarbij voorstellen? Mijn voorstelling was vaag beperkt tot een westerse stad met veel wolkenkrabbers. Een soort Manhattan waar Chinezen en mensen uit allerlei andere windstreken door elkaar heen wonen en werken.

De dag van vertrek was als vanouds hectisch. Een waslijst aan dingen moest nog worden afgehandeld. Ook de klanten van m’n webwinkel lijken het haast te ruiken als ik op het punt sta om te vertrekken. Juist dan gaat de telefoon over en komt e-mail binnen. Ook de RET deed er nog een schepje bovenop. De tram waarin in zat, reed vanwege verbouwingswerkzaamheden nabij Rotterdam CS juist niet naar Centraal Station maar volgde een omleidingsroute. Niettemin kwam ik nog ruimschoots op tijd aan op een zeer rustig Schiphol. Om even voor 16.00 uur vertrok m’n vliegtuig naar Londen. Daar had ik om even na acht uur m’n aansluitende vlucht naar Hong Kong. Deze duurde effectief 11,5 uur. Het tijdverschil tussen Hong Kong met Londen is acht uur. Dit tijdverschil tezamen met de benodigde vliegtijd had ik me erop voorbereid dat ik geheel brak door slaaptekort en jetlag zou aankomen en stijve benen hebben. Gewoonlijk slaap ik nauwelijks in vliegtuigen. Verder had ik nog geen ervaring met het zo lang moeten stilzitten op een stoel. Het liep gelukkig geheel anders. M’n stoel was dermate comfortabel dat ik vrijwel een normale nachtrust heb gehad. Het vliegtuig vloog enkele uren na het opstijgen met de ramen dicht waardoor iedereen makkelijker kon slapen. Twee uur voor de landing schoof ik m’n raampje even iets open. Ik zag heel hoge bergen en werd verblind door het besneeuwde landschap. Die hoge bergen waren de uitlopers van de Himalaya.

Om even na half vier locale tijd landde het vliegtuig nabij Lantau Island waar sinds 1998 het nieuwe vliegveld Chek Lap Kok in zee was aangelegd. Alles zag er nog nieuw en zeer schoon uit. Bij de uitgang stond een breed lachende Jeroen die me welkom heette in Hong Kong. Wat me direct opviel was de warme vochtige lucht. Ik had het gevoel om in de zomer te zijn beland. Heerlijk! We gingen direct onze startnummers ophalen. De formaliteiten van de marathon waren dan alvast afgehandeld. Bovendien vond ik het prettig om even te kunnen lopen. M’n benen waren nogal stijf vanwege de bewegingsarmoede gedurende 11,5 uur. Buiten op straat werd ik getroffen door de grote drukte aldaar en de mensenmassa’s op de stoep. Verder was ik diep onder de indruk van de hoogte van de vele wolkenkrabbers. Wat een bouwwerken! 

DSC00914  DSC00915 
 DSC00916  DSC00918

Jeroen en Barbara hadden een perfect onthaal voorbereid voor hun gast. Er was zelfs een logeerkamer met twee keurig opgemaakte bedden ingericht alsof het een hotelkamer was met badslippers aan het voeteneind en een handdoek op het bed. Klasse! Het appartement was erg ruim. Het beschikte over een grote woon/eetkamer, twee slaapkamers, een werkkamer, twee badkamers, een slaap/verblijfvertrek voor een huishoudelijke hulp en een balkon op het westen. Het uitzicht vanaf het balkon was fraai. Het zag uit op een baai met veel zeilboten en plezierjachten en daar omheen dichtbegroeide heuvels.

Na een tijd bijgepraat te hebben over de voorafgaande acht maanden gingen we ’s avonds wat drinken bij een café-restaurant op de campus. Het was om tien uur ’s avonds nog aangenaam warm. Pas dan merk je dat Hong Kong een stuk dichter tegen de evenaar aan ligt dan Nederland. Om twaalf uur lokale tijd gingen we terug naar het appartement om te rusten. Zelf was ik nog klaarwakker want mijn biologische klok stond nog op vijf uur in de middag.

De volgende dag, zaterdag, was een prachtige, stralende dag. De lucht was strakblauw en de temperatuur was aangenaam. Het was voor mij even wennen om begin maart buiten in een overhemd met opgestroopte mouwen rond te lopen. We gingen op pad naar de Wong Tai Sin Tempel een fraai boeddhistische tempel in New Kow Loon, het noordelijke (vastelanddeel) van Hong Kong. Het is een ietwat vreemde combinatie: de machtige wolkenkrabbers uit het snelle moderne leven waartussen een nietige traditionele tempel staat met veel felle rode kleuren, rode lampions en bonte schilderingen in allerlei andere kleuren. We hadden het geluk dat het een boeddhistische feestdag was. Er waren veel tempelbezoekers die eerbetoon aan Boeddha brachten met offers. Het was allemaal fascinerend om te zien. Een tempelbezoeker koopt een bos dunne wierookstokjes van ca 30 cm lengte. Deze bos wordt aan een vuur in een enorm grote pot (een super vaas/theepot van ca 2 m hoog) aangestoken, waarna het wierook langzaam blijft doorgloeien. De tempelbezoeker houdt de bos met beide handen vast en steekt de armen naar voren. De gloeiende bos is daarbij gericht op Boeddha. Vervolgens doet de tempelbezoeker zijn/haar gebed of wens en steekt de bos in het zand van grote zandbakken die voor de tempel staan. Het was erg druk in de tempel. De lucht was blauw van de langzaam smeulende wierooktakken. Ook de manier van offergaven brengen was fascinerend om te zien. Vaak hadden complete families een paar m2 van het tempelplein bezet door er kleden op de grond te leggen en daarop offergaven uit te stallen. Zo was er een familie dat een compleet gegrild varken aan Boeddha kwam brengen. Het varken lag languit op een schaal en was met een folie afgedekt. Alleen de snuit van het beest was nog zichtbaar. Direct naast de tempel lag een fraai aangelegde Chinese tuin met diverse waterpartijen. De mate van cultivering van bomen en planten in Oosterse tuinen gaat vrij ver als we dit vergelijken met Europese tuinen (de strakke Franse tuinen daargelaten). De bonsai-cultuur is daar een voorbeeld van. De vijvers in deze Chinese tuin zaten bomvol met schildpadden. Deze waren genoeglijk aan het zonnen en kropen op stenen langs de kant of kropen bovenop elkaar om even uit het water te komen om zo te genieten van de warmte van de zon. Dat amechtig geklauter van die beesten op elkaar had wel iets komisch. Het leek op massale groepsseks ‘en plein air’. De uitdrukking “Het is bij de konijnen af!” kon hier beter vervangen worden door: ”Het is bij de schildpadden af!”.

DSC00929   DSC00943
 DSC00949  DSC00956
 DSC00958  DSC00960
 DSC00962  DSC00971
 DSC00995  DSC00997

Daarna bezochten we een andere tempel, de Tempel van de 10.000 boeddha’s. De trappenweg naar de tempel is op zichzelf al een belevenis. Aan weerszijden van de omhoog slingerende trap staan honderden manshoge goudkleurige boeddhabeelden in alle soorten en afmetingen. Ik verkeerde altijd in de veronderstelling dat Boeddha een specifiek persoon was, een wat oudere goedmoedige man, veelal kalend en een prominente buik ofwel het prototype van een klassieke bourgondische monnik. De beelden gaven aanleiding tot een andere veronderstelling. Een boeddha is meer een spiritueel persoon die uiteenlopende maatschappelijke achtergronden kan hebben, bijvoorbeeld in de hoedanigheid van een geleerde of een buitenlandse vorst. Verder heeft een boeddha een grote aandacht voor de natuur getuige de vele diersoorten die bij de boeddhabeelden werden afgebeeld. Sommige beelden waren androgyn, dat wil zeggen dat deze boeddhabeelden zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken bezaten. De tempel zelf bevat 12.800 goudkleurige boeddhabeelden. Deze beelden zijn ca 10 cm hoog en staan in rijen boven elkaar opgetast langs de wanden. Zo’n immense beeldengalerij lijkt op enige afstand wel op een behangmotief van beelden. Deze tempel is overigens niet oud. Een prominente professor had in de jaren negentig deze tempel als levenswerk tot voltooiing gebracht en heeft daarmee een werkelijk indrukwekkende prestatie geleverd.

DSC01009  DSC01019 
 DSC01025  DSC01048
 DSC01034  DSC01063
 DSC01065  DSC01071
 DSC01094  DSC01102

Als afsluiter van de dag bezochten we Hong Kong Island. Een topattractie daar is een rit met The Peak Tram, een trammetje dat via een steile helling over een traject van 1.500 m naar het hoogste punt van de 396 m hoge berg Victoria Peak in Hong Kong rijdt. Van de bovenzijde heeft men een adembenemend mooi uitzicht op de baai van Hong Kong, de immense hoeveelheid wolkenkrabbers en het achterliggende bergland. Het uitzicht is niet alleen overdag mooi, maar ook ’s avonds als de ontelbare hoeveelheid lichtjes branden en de meest prominente wolkenkrabbers hun lichtshow geven.

DSC01198  DSC01210 
 DSC01237  DSC01362
contentmap_plugin

Tags: Stedenmarathons