De marathon van Dubai: een bijzondere loop op het Arabische schiereiland
De plaatsen waar marathons worden gehouden, worden steeds talrijker. Waar ook ter wereld, vrijwel elk land organiseert tegenwoordig wel een of meer marathons. Dat heeft grote voordelen. Zo wordt het steeds makkelijker om een marathon te koppelen aan een enerverende vakantie in verre oorden. Dubai is een zo’n marathonbestemming. Deze marathon leent zich perfect om te combineren met een meerdaags bezoek aan Dubai zelf, en ook met een bezoek aan de omringende landen in de Golfregio. Hans Moerman (oud-Road Runner) en ik besloten om dit te doen met een rondreis door Oman. Dat was een gouden zet vol met verrassingen. Het Arabische schiereiland is voor het overgrote deel (ca 95%) een zandbak, behalve het uiterste oosten daarvan. Daar zijn naast woestijnen ook wadi’s (al of niet droge rivierbeddingen), palmboombossen, bergen en fjorden in Musandam, aan de ingang van de Perzische Golf). Dit afwisselende landschap ligt in Oman. Voordat we op pad gingen hadden we al in grote lijnen ons plan getrokken. Het werd een memorabele rondreis door Oman met een grote afwisseling van cultuur, natuur, historie en sport.
Dubai zelf is een bijzondere stad. Het is een soort Manhattan in een woestijnomgeving. De abrupte overgang van een zandbak naar een westerse stad doet bizar aan. Dubai is ook een stad van uitersten en ongekende luxe en wil dat graag uitdragen. Wie hier wil winkelen en de laatste trends wil zien, komt op deze plek volop aan zijn/haar trekken. Een bezoek aan de Dubai Mall neemt al gauw enkele uren in beslag. Er zijn ook diverse vermakelijkheidsactiviteiten. Zo is er een ijsbaan, een waterval en het Aquarium met de Underwater Zoo. Het Aquarium is het grootste wat ik tot dusver ooit heb gezien. Het glas van het grote venster (20 x 8 meter) is 18 cm dik. Er zwemmen honderden grote vissen in het water waaronder haaien, roggen, tonijnen, baarzen en diverse voor mij onbekende soorten.
Een paar andere spectaculaire bezienswaardigheid bij de Dubai Mall zijn de Burj Khalifa (een gigantisch speervormig gebouw en met zijn ruim 800 meter het hoogste gebouw ter wereld) en de Dubai Fountain. Vanaf zes uur wordt een prachtige licht- en muziekshow gehouden met honderden draaibare fonteinkoppen. Bij de Mall is een groot waterbassin gemaakt van enkele honderden meters lang en waarlangs diverse bars en restaurants zijn gevestigd. Hier hebben we twee indrukwekkende lichtshows meegemaakt.
D-day, de Dubai marathon
Op vrijdagochtend half zes ging de wekker. Anderhalve uur later was de start van de marathon. Na een provisorisch ontbijt (door een misverstand had het hotel ons ontbijt niet tijdig klaar gemaakt) togen we op pad. Het was nog donker. De start was vlakbij de Dubai Mall. Wat erg fraai is om te zien zijn de verlichte palmbomen waar omheen vier metershoge zuilen (waterfonteinen) van lampjes waren opgebouwd. Een vroege start is ideaal. De temperatuur is dan nog aangenaam laag (15 graden) en de luchtvochtigheid hoog. Gedurende de eerste drie kwartier liepen we in een nevel, kennelijk een zeemist die het land was binnengedreven. Dat gaf een bijzonder, haast mystiek effect. Na 7 km trok de lucht open en hadden we vrij zicht. Het parcours van de marathon van Dubai is uiterst simpel. Het heeft vrijwel de vorm van de letter J maar dan 90 graden naar links gekanteld. Het parcours loopt over een doorgaande weg vlak langs het strand. Het is grappig om te zien dat deze weg door allerlei afwisselende buurten ging. Het publiek langs de kanten bestaat grotendeels uit expats en Indiërs. Het is wat spijtig om te moeten constateren dat de locals weinig ophebben met sport. Vrijwel alle marathondeelnemers kwamen buiten de Verenigde Arabische Emiraten vandaan. Ergens is het wel te begrijpen. Zomers gaat de temperatuur royaal over de 50 graden heen en ’s nachts is nog steeds bloedheet. In Nederland vinden sporters temperaturen boven de 25 graden al aan de hoge kant.
Na 15 km kwam ik de volgwagens van de kopgroep tegen. Het waren ditmaal allemaal Ethiopiërs. Hans heb ik onderweg nog twee maal gezien kort na de twee keerlussen in het parcours. De eerste keer was vlak voor de 10 km en de tweede keer was vlak voor de 23 km. Bij de eerste keer lag ik ca 1 km voor en bij de tweede keer ca 1,5 km. We liepen dus vrijwel gelijk op. Onderweg heb ik nog enkele bijzondere lopers op de plaat gezet. De meest markante daarvan was een Chinees in een dik wollen krijtstreeppak, met das, kantoorschoenen en een bril met glazen zo dik als jampotglazen. Deze loper passeerde ik rond de 30 km en hij kwam ca 20 minuten na mij over de finish.
Na de 30 km werd de zon pas echt warm. Ik was blij dat ik een honkbalpet bij me had om m’n hoofd nog enigszins koel te kunnen houden. De laatste 6 kilometers zijn fraai. Het parcours gaat dan het zakencentrum binnen met al zijn wolkenkrabbers. Volgens mijn horloge zou ik rond de vier uur finishen. Het leek mij een mooi streven als het binnen de vier uur zou kunnen, maar ik wilde daarvoor niets forceren. Prettig uitlopen was mijn hoofddoel. Ik had de marathon tot dusver heel gelijkmatig gelopen, met ca 10 minuten verval in de tweede helft, maar gezien de warmte op het eind en met mijn lichaam nog gewend aan winterse temperaturen, vond ik dat een alleszins acceptabele situatie. Op de 41 km wees mijn horloge 3:55:20 aan. Ik heb toen nog in dubio gestaan: versnellen om onder de 4 uur te blijven of niet? Ik weet dat ik 5 minuten nodig heb om een marathon in ca 3:30 uur te doen. Ik had nu nog 4 minuten en 40 seconden over om 1.200 meter af te leggen. Naar mijn inschatting had ik een halve minuut te weinig tijd om binnen de 4 uur te kunnen finishen en heb de laatste km daarom zonder te versnellen afgelegd. Met 4:00:37 netto kwam ik over de finish. Daarmee was ik heel tevreden. Mijn doelstelling was om op een bijzondere locatie een bijzondere marathon te doen en daarvan veel te genieten en deze opzet was volledig geslaagd.
De winnaar van de Dubai Marathon 2013 was de Ethiopiër Ayele Abshero Biza met een tijd van 2:04:23. De twee volgende lopers kwamen eveneens uit Ethiopië met een tijd van 2:04:50 en 2:04:54. De vierde loper van een Keniaan met een tijd van 2:04:56. De volgende zes lopers kwamen ook allemaal uit Ethiopië met finishtijden van 2:05:10 tot 2:06:29. Kortom het was een echt Ethiopisch feestje. Bij de dames was Ethiopië ook zeer dominant. De eerste plaats was voor Aselefech Mergia Medessa met een tijd van 2:19:31. Van de volgende negen dames kwamen er vijf uit Ethiopië, drie uit Kenia en een (op de tiende plaats) uit Zweden.
Terugkijkend op alle belevenissen gedurende deze loopreis, was het voor mij een aangename kennismaking geworden met een Arabisch land dat ik tot voor kort alleen kende vanuit de atlas. Maar nu is Oman voor mij echt gaan leven en ik hoop dat ik in de toekomst weer eens zal terugkomen met wellicht een aansprekende sportactiviteit (een triatlon?) in de Golfregio als aanleiding. De tijd gaat het leren.
Tegen Oman en Dubai zou ik willen zeggen:
“Shukran” (bedankt) en “Ma-a Salama” (tot ziens)!
Raymond
Tags: Stedenmarathons